Ömür dediğin

ÖMÜR DEDİĞİN

Ömür Dediğin Düne Benzer...!! Yeşil Yaprak Gibi Açar Sonrada Solar, Hazan Misali Gazele Döner Ve Kelebek Misali Yitip Gider...!!

Ömür ağaç dalında savrulan bir yapraktır; Ne kadar genç olursan ol sonun kara topraktır! 
(Necip Fazıl Kısakürek)

Torunu, pamuk gibi bembeyaz sakallı dedesine merakla sorar:
"Dedeciğim! Bir insanın ömrü ne kadar olur?"

Dede gülümser:
"Ezanla namaz arası kadar yavrucuğum."
"Bu kadar kısa mı?"

"Evet yavrucuğum. Ömür, namazsız ezanla, ezansız namaz arası kadardır."

"Bu ne demek?"
Dede şefkatle ellerinden tutar toruncuğunun:
"Bak yavrum, geçenlerde komşumuzun bebekleri oldu. Bebeğin kulağına ezan okundu. O ezanın namazı kılındı mı? Kılınmadı. O ezan 'Namazsız ezan'dı.

İnsan öldüğü zaman kılınan cenaze namazının da ezanı yoktur. İşte o da 'ezansız namaz'dır. Aslında o namazın ezanı, o doğduğunda okunmuştu kulağına. Böyle yaparak şöyle denmişti ona:

"Ey insan! Bu ezanın ardından namazın çabuk gelecek. Hayatını iyi değerlendir."

Geldi geçti ömrüm benim

Geldi geçti ömrüm benim

Ömrüm kadrini bilmedim

Bir kuş gibi uçtu ömrüm

Ömrüm kadrini bilmedim

Satılmazsın alım seni

Nerelerde bulum seni

Eyvah beni eyvah beni

Ömrüm kadrini bilmedim

Seyit Nizam oğlun ağlar

Hasreti sinemi dağlar

Ele geçmez giden çağlar

Ömrüm kadrini bilmedim

-

Ömür dediğin

Bir an kadar kısa; zaman geçerken
Kaybolmus yitiyor, ömür dedigin
Bir koca çınardır insan göçerken
Tükenip bitiyor ömür dedigin

Akrep yelkovanla cümbüş eylerken
Uzun yaşam, huzur, hayat dilerken
İnsan aldanışta zevke dalarken
Zamanı yutuyor ömür dedigin

Bir hazan sabahında uyanırken
Sessizlikte usul usul akarken
Dudaklar aynı türküyü söylerken
Tükenip gidiyor ömür dediğin

Ne evin ne barkın ne de bir çulun
Değeri kalmıyor paranın pulun
Yaşına başına bakmıyor kulun
Eceli satıyor ömür dediğin

Bu gün yarın derken zaman geçiyor
Takvimlerden tek tek yaprakdüşüyor
Yüzümde çizgiler zalimleşiyor
Eriyip yitiyor ömür dediğin

Doğar iken aldık malum haberi
İdrake ettiğim o günden beri
Ayak bir ileri bazen bir geri
Ukbaya atıyor ömür dediğin

Yalan dünya bir ziyafet sofrası
Gelişine sebep anne babası
Bir ömür ki doğum ölüm arası
Gün gelince biter ömür dediğin

Nasıl gelip geçti bilemediğim
Sırrını bir türlü çözemediğim
Suyundan severek içemediğim
Bir pınar gibidir ömür dediğin

Her gece nefsime hesap sorduğum
Kıvrılıp başımı taşa koyduğum
Gözlerimden akan yaşa doyduğum
Bir hicran gibidir ömür dediğin

Günahkâr insana sanki aşiyan
Maziden atiye heran taşıyan
Bilinmez ne zaman nerde başlayan
Bir köprü gibidir ömür dediğin

Ne zaman bitecek bilemediğin
Acıları tek tek silemediğin
Tatlı bir rüyadır diyemediğin
Bir uyku gibidir ömür dediğin

Harcanıp gidiyor...

Bir insan ömrünü neye vermeli

Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Yolda kalan da bir yürüyen de bir

Harcanıp gidiyor ömür dediğin.

Yüreğin ürperir kapı çalınsa

Esmeyen yelinden hile sezerler

Künyeler kazınır demir sandıkta

Tükenip gidiyor ömür dediğin.

Dışı eli yakar içi de seni

Sona eklenmeli sözün öncesi

Ayrılık gününün kör dereleri

Bölünüp gidiyor nehir dediğin.

Bir insan ömrünü neye vermeli

Para mı onur mu taş diken bir yol

Ağacın köküne inmek mi yoksa

Savrulup gidiyor yaprak dediğin.

 

Ömür dediğin nedir ki ?- Bir Ezan bir Sala...